بررسی و مقایسه نگرش حسابرسان دیوان محاسبات کشور و حسابرسان وزارت امور اقتصادی و دارایی در مورد تأثیر حسابداری تعهدی بر ارتقای ویژگی های کیفی گزارش عملکرد مالی دولت در ایران

مقدمه: در این پژوهش به بررسی و مقایسه نگرش حسابرسان دیوان محاسبات کشور و حسابرسان وزارت امور اقتصادی و دارایی در مورد تأثیر حسابداری تعهدی بر ارتقای ویژگی های کیفی (مربوط بودن و قابل اتکاء بودن) گزارش عملکرد مالی (عملکرد بودجه) دولت پرداخته شده است. روش پژوهش: پژوهش حاضر، از نظر هدف پژوهشی کاربردی، از نظر روش مطالعه علّی، از نظر ماهیت توصیفی و از نظر نوع پیمایشی است. در این پژوهش از روش نمونه گیری تصادفی ساده استفاده شده است و حجم نمونه 105 نفر از حسابرسان وزارت امور اقتصادی و دارایی و حسابرسان دیوان محاسبات کشور مستقر در وزارتخانه ها و موسسات دولتی بوده و به منظور گردآوری داده ها از پرسش نامه استفاده شده است. پرسش نامه پژوهش شامل 18 پرسش در قالب 3 بُعد (حسابداری تعهدی، مربوط بودن و قابل اتکاء بودن) و از نوع مقیاس پنج رتبه ای طیف لیکرت است. برای تجزیه و تحلیل داده ها از روش معادلات ساختاری استفاده شده است و محاسبه آن به کمک نرم افزار لیزرل نسخه 8/8، انجام شده است. یافته ها: طبق یافته های پژوهش می توان گفت که به نظر حسابرسان در هر دو گروه، حسابداری تعهدی تأثیر زیادی بر ارتقای ویژگی های کیفی گزارش عملکرد مالی دولت در ایران دارد. هم چنین، دیدگاه دو گروه حسابرسان وزارت امور اقتصادی و دارایی و حسابرسان دیوان محاسبات کشور در این مورد، یکسان است. نتیجه گیری: ویژگی های کیفی، دستیابی به هدف های گزاشگری مالی بخش عمومی شامل پاسخ گویی و تصمیم گیری را میسر می سازد. ایفای مسئولیت پاسخ گویی مستلزم به کارگیری معیار اندازه گیری جریان منابع اقتصادی و مبنای حسابداری تعهدی است.   واژه های کلیدی: حسابداری تعهدی، ویژگی های کیفی، مربوط بودن، قابل اتکاء بودن، عملکرد مالی دولت.